Κουλουράκια Πασχαλινά - Πολύ καλά
Χτες αποφάσισα να τακτοποιήσω τα τετράδια μου της μαγειρικής. Έχω μία παραξενιά και μ' αρέσει να τοποθετώ τα τετράδια και τα ημερολόγια χρονολογικά στα ράφια, έτσι ψάχνοντας να βρω το παλιότερο θυμήθηκα το τετράδιο συνταγών που έφτιαξε η άλλη μου γιαγιά (όχι αυτή με το αλάτι) για δώρο στην μαμά μου όταν παντρεύτηκε. Εδώ να σημειώσω ότι οι γιαγιάδες μου ήταν χωρισμένες σε δύο - μαγειρικά - στρατόπεδα. Η μία του αλμυρού, η άλλη του γλυκού. Αυτό βέβαια εξυπηρετούσε απόλυτα την υπόλοιπη οικογένεια αφού πάντα ξέραμε που να απευθυνθουμε ανάλογα την περίσταση. Αφού λοιπόν κατάφερα να το εντοπίσω κάτω από μία στοίβα από άλλες συνταγές, βιβλία και ημερολόγια και ξεκίνησα να το ξεφυλλίζω έπεσα στην συνταγή για τα αγαπημένα μου πασχαλινά κουλουράκια. Όπως θα έλε κι ο Μπάρνι στο HIMYM "Challenge accepted". Το υπόλοιπο απόγευμα κύλισε όπως φαντάστηκες... Αλεύρι, ασπράδια και μυρωδιά αμμωνίας κατέκλυσαν την κουζίνα μου. Το αποτέλεσμα με αποζημείωσε, ευτυχώς δηλαδή, γιατί μ' ένα κιλό αλεύρι στη ζύμη καταλαβαίνεις ότι το "πλάθω κουλουράκια με τα δύο χεράκια" κατέληξε να γίνει "πόσα κουλουράκια θα πλάσω ακόμα; Με πονέσαν τα χεράκια". Όλα αυτά ξεχάστηκαν όταν έβγαλα την πρώτη φουρνιά και μοσχοβόλισε ο τόπος. Και ξέρεις αυτό που παθαίνουμε καμιά φορά όταν μυρίζουμε κάτι και μας έρχονται αναμνήσεις; Ε, αυτό πιστεύω ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου. Γιαγιά, μαμά και κόρη, 3 γενιές σε μια κουζίνα να φτιάχνουμε κουλουράκια κι εγώ να κοιτάζω με θαυμασμό το πως φουσκώνει η μαρέγκα από το χτύπημα και να απορώ "πως γίνεται από κάτι τόσο λίγο να βγαίνει κάτι τόσο πολύ;".
Κουλουράκια Πασχαλινά "Πολύ καλά"
Υλικά
Εκτέλεση
Πριν ξεκινήσεις βγάλε όλα τα υλικά από το ψυγείο ώστε να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου. Πρώτα βράζεις το γάλα και μέσα του διαλύεις την αμμωνία και τις βανίλιες. Το αφήνεις στην άκρη να κρυώσει. Χωρίζεις τα ασπράδια από τα κροκάδια και χτυπάς τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα. Την αφήνεις κι αυτή στην άκρη. Στο μίξερ χτυπάς μόνο του το βούτυρο μέχρι να αφρατέψει και στη συνέχεια σιγά-σιγά ρίχνεις τη ζάχαρη. Ακολουθούν τα κροκάδια και το μίγμα γάλακτος-αμμωνίας-βανίλιας. Χαμηλώνεις το μίξερ στο 1 και ρίχνεις εναλλάξ το αλεύρι με την μαρέγκα μέχρι το τέλος.
"Πλάθω κουλουράκια με τα δυο χεράκια"
Η ζύμη όταν θα τελειώσεις θα είναι αρκετά μαλακή και δύσκολη στο πλάσιμο γι αυτό μην ξεχάσεις να έχεις κοντά σου ένα μπολ αλεύρι να βουτάς τα χέρια σου για να μπορέσεις να την διαμορφώσεις στο σχήμα που επιθυμείς. Η παγίδα σε αυτή την συνταγή είναι ότι κατά το ψήσιμο τα κουλουράκια φουσκώνουν πραγματικά ΠΟΛΥ. Οπότε πρόσεξε να τα κάνεις μικρά και λεπτά όσο ο δείχτης του χεριού σου. Και για του λόγου το αληθές...
Για το ψήσιμο
Χτύπα σ' ενα μπολάκι 2 κρόκους και με αυτούς άλειψε καλά όλη την επιφάνεια των κουλουριών. Το αυγό δίνει χρώμα. Και για έξτρα γεύση πασπάλισε ελαφρά με ζάχαρη. Ψήνεις στους 180 βαθμούς για 25 λεπτά. Ο χρόνος ψησίματος μπορεί να διαφέρει ελαφρά από φούρνο σε φούρνο οπότε έχε το νου σου μην τα κάψεις. Κρίμα να πάει χαμένος τόσος κόπος...
Για τα πιτσιρίκια
Αν έχεις παιδιά και θες να τους δώσεις κίνητρο να συμμετάσχουν στην όλη διαδικάσια, πέρα από το κλασικό που θα πλάσουν κουλουράκια σε ότι σχήματα θέλουν, μπορείς να φτιάξεις χρωματιστή ζάχαρη και να τα αφήσεις να πασπαλίσουν το καθένα τα κουλουράκια του. Θα χρειαστείς 100 γρ. ζάχαρη για το κάθε χρώμα και χρώματα ζαχαροπλαστικής που μπορείς να βρεις ακόμα και στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σου. Δύο σταγόνες χρώματος ανά 100γρ ζάχαρης είναι υπερ αρκετές. Θα χρειαστεί να την αφήσεις μία ημέρα σε ένα ξηρός μέρος της κουζίνας σου προκειμένου να επανέλθει στην κανονική της υγρασία και μορφή και να μπορείς να την χρησιμοποιήσεις. Και τέλος, μπορείς να πειραματιστείς με συνδυασμούς χρωμάτων. Οι δικοί μου κατέληξαν κάπως έτσι:
Και φυσικά το τελικό αποτέλεσμα:
Ο ελληνικός καφές είναι το απόλυτο συνοδευτικό για αυτά τα κουλουράκια. Μην τον αμελήσεις!
