Ένα πρωινό σαν άλλοτε...

      Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή τη γιαγιά μου να μαγειρεύει με τις ώρες. Ξυπνούσε το ξημέρωμα, έπινε έναν καφέ και μετά μέχρι το μεσημέρι μαγείρευε ασταμάτητα.  Ένα φαγητό ποτέ δεν ήταν αρκετό για τη γιαγιά μου. «Ο μπαμπάς σου μου ζήτησε κολοκυθάκια αυγολέμονο, κι ο παππούς σου θέλει φασολάδα πάλι. Να του χαλάσω το χατίρι;» Κι όντως, όσον αφορά στην μαγειρική τουλάχιστον, δεν χάλαγε ποτέ το χατίρι κανενός μας. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα έτρωγες μονάχα ένα πιάτο απ’ ότι κι αν μαγείρευε η κυρά-Μαρία. Ο  παππούς βέβαια τύγχανε «ιδιαίτερης» μεταχείρισης όσον αφορά στο δεύτερο πιάτο η οποία συνοδευόταν με τον εξής μονόλογο  «Αλέκο, φτάνει, δεν σου βάζω δεύτερο πιάτο!» και μετά από λίγο  «να πας να βάλεις μόνος σου αν θες» και τελικά φυσικά πάντα σηκωνόταν και του σέρβιρε και δεύτερο πιάτο. Εξάλλου αυτή ήταν η κρυφή της επιθυμία, η ανταμοιβή της αν θες, να ζητήσεις δεύτερο πιάτο. Και μεγαλώνοντας έγινε και δική μου. Έτσι αποφάσισα ότι θέλω να γράψω γι’ αυτό. Για την επιθυμία μου, για ότι με εμπνεέι καθημερινά, για τους λόγους που με κάνουν να θέλω να κλέινομαι σε μία κουζίνα και να μαγειρεύω. Όπως εκείνη, με λίγα μπαχαρικά αλλά πολύ γεύση και πάντα με μια πρέζα ανυπομονησίας για το αν θα μου ζητήσεις κι ένα δεύτερο πιάτο.

      Σήμερα Κυριακή, ξύπνησα με τις από πάνω σκέψεις και την απόφαση να ξεκινήσω να γράφω αλλά βέβαια μην έχοντας ξαναμπλογκάρει αποδέχτηκα ότι θα χάλαγα ώρες για να καταλάβω πως λειτουργεί όλο αυτό, οπότε ένα χορταστικό πρωινό ήταν απαραίτητο αφού το μεσημεριανό θα καθυστερούσε. Αμφιταλαντεύτηκα ανάμεσα σε αυγά με μπείκον (bacon lover όντας) και pancakes. Αλλά ελλείψει κάποιον υλικών κατέληξα στο πιο απλό και παράλληλα αγαπημένο, πρωινό των παιδικών μου χρόνων. 

Αυγόφετες

Από το ψυγείο θα χρειαστείς

2 αυγά

λίγο φρέσκο γάλα

φέτα (ως συνοδευτικό)

βιτάμ για το τηγάνισμα

Από το ντουλάπι

ψωμί σε φέτες 

αλάτι

Χτυπάς τα αυγά, τα οποία καλό είναι να έχεις σε θερμοκρασία δωματίου γενικότερα, με το γάλα και μια πρέζα αλάτι. Βάζεις λίγο βιτάμ σ' ένα μικρό αντικολλητικό τηγάνι να λιώσει. Εν τω μεταξύ μουσκεύεις το ψωμί κι από τις δύο πλευρές στο μίγμα του αυγού και τηγανίζεις εναλλάξ την κάθε πλευρά του ψωμιού. Εναποθέτεις σε πιάτο την μία αυγόφετα πάνω στην άλλη και τρως όσο είναι ακόμα ζεστές συνοδεύοντας με φέτα ή και μόνες τους ακόμα.

Facts: Μου είχε τελειώσει η φέτα, και παρόλο που σήμερα το σούπερ μαρκετ της γειτονιάς μου ήταν ανοικτό στα πλαίσια των 7 Κυριακών που αναγκάζουν τον κόσμο στα καταστήματα να δουλεύει αποφάσισα ότι δεν θα πάω να ψωνίσω γιατί η Κυριακή είναι για βόλτες και τραπέζια και αράγματα, κι όχι για δουλειά.

Tips: Αν θες την αυγόφετά σου πιο καλοψημένη μούλιασε το ψωμί λιγότερο χρόνο στο αυγό.

Παραλλαγές: Η γλυκιά βερσιόν τους, ή αλλιώς french toast, στην οποία αντί για αλάτι στο μίγμα βάζεις κανέλλα και λίγη βανίλια. Στο τέλος περιχύνεις με μέλι ή ζάχαρη άχνη ή ότι τραβάει η καρδιά σου.